zondag 27 mei 2012

Dag 3 Kingman - Grand Canyon

WOW!! Gaaf!! Waarom? Dat lees je verderop.

Deze morgen weer errug vroeg wakker maar ik heb nog verder kunnen slapen. Het effect van het tijdsverschil is op mij toch iets erger dan bij Sas alhoewel ze was ook om 6 uur al klaar wakker.

We hebben nog even kunnen douchen in onze RV met flink heet water. Voordat we weggingen hebben we onze laatste zaakjes ( ;-D) gedumpt en onze vers water tank verder aangevuld.

Vandaag staat de Grand Canyon op het programma. We kunnen een klein stukje meepakken van de welbekende route 66 en stoppen nog even in Seligman. In dit dorpje doen ze een poging het gevoel van Route 66 terug te brengen. Erg toeristisch - een aantal touringcars kwam net aangereden vol met Nikons en Fuji high-advanced fototoestellen. Ik twijfel nog of Seligman in hun opzet is geslaagd maar vermakelijk is het zeker, voor even. Overigens wel een fantastisch ijsje gegeten bij Delgadillos Snowcap, met een leuke verrassing. Wat dat is, verklappen we niet, dat bederft de pret als je voor het eerst gaat.

De inspiratie voor Cars?

Delgadillos Snowcap

Na Seligman hebben we een stuk gereden over Route 66 met op de radio Sultans of Swing. De combinatie is top!

Bij de ingang van het park kon je goed merken dat de Amerikanen een lang weekend vrij hebben aangezien het redelijk druk was. We hebben direct de America The Beautifull pas gekocht, daarmee kunnen we jaar lang alle Nationale parken bezoeken.

Onze plek was nr. 296, een ruime plek compleet met picknick tafel en een plek om een fikkie te stoken.

Na aankomst hebben we direct onze rugzakken gepakt om de Grand Canyon te gaan bekijken. Het vervoer binnen het park is zeer goed geregeld. Er gaan shuttlebussen die je naar elke plek binnen het park brengen. Bij de campground kan je de bus pakken en zo het park gaan verkennen. Het gebruik van de bussen bracht herinneringen naar boven van bus 11 en 12 naar de Uithof. De bussen zaten goed vol zeg maar. Mensen moesten zoveel mogelijk naar achter doorlopen en ik citeer "use every inch of the floor".

Bij het bezoekerscentrum kun je al lopend naar het eerste uitzichtpunt van de Grand Canyon. Woorden schieten te kort als je dat ziet. Wat ontzettend mooi, groot en spectaculair! Elke kant waar je heen kijkt is anders en veranderd continu door de zon.

Bij het bezoekerscentrum nog de film bekeken over het ontstaan van de Grand Canyon, waarna we naar viewpoint Hermits Rest vertrokken. Vandaar zijn we stukje terug gelopen, via de Rim trail, naar Pima point om de zonsondergang te zien. Dat stukje was fantastisch, even helemaal alleen.

Terug hadden we enorm zin in eten. Hotdogs stonden op het menu. Met nadruk op stonden, want het gasfornuis deed het niet. 's Ochtends had Sas nog een bakkie koffie gezet, dus hij heeft gewerkt. Koelkast werkt ook op gas en die deed het gewoon. Vreemd... Te moe om iets anders te regelen hebben we maar een zak chips opengetrokken. Meteen naar bed gegaan, beide best hoofdpijn, teveel gedaan en nog beetje jetlag denk ik.

 

1 opmerking:

  1. Jee, wat een verschrikkelijk gave vakantie van jullie. En wat wijs om dat dmv jullie blog zo te volgen, jullie emotie komt zo ontzettend mooi over op deze manier. Geloof me, woorden schieten hier niet te kort, bij wat jullie schrijven. Erg mooi dat verhaal van jou, Sas, met dat paard. En vooral dat je er ontspannender vanaf kwam aan het eind, dat vind ik echt heel gaaf. En wanneer leert Cyriel nou eens koken??? Ik kan al zelf een hamburger (laten...) maken! Liefs van Ies, en ook een beetje veel van Annemieke.

    BeantwoordenVerwijderen