maandag 4 juni 2012

Dag 11 Bryce Canyon - Zion

We werden vanochtend bezocht door een specht voor onze camper. Die was niet bang. Camper weer rijklaar gemaakt, je moet alles beetje opbergen anders vliegt het door de camper. We hebben al een aantal keer het extra beddengoed en stuk matras dat boven de cabine ligt over ons heen gehad. Oh ja, kijk na een rit ook uit met kastjes openmaken. Vooral bij het kastje in de badkamer zijn wat incidentjes geweest.

Op weg naar Zion onderweg op zijn Amerikaans ontbeten bij Cactus Cowboy restaurant Riverside. Zacht gebakken ei, bacon of worst en natuurlijk de pancakes. Cyriel is stoer (of gek) en blijft de Amerikaanse koffie proberen, heel slap spul. Ik waag me er niet aan. Nummerbord van Utah gekocht als souvenir. Heel irritant dat de taxes niet bij de prijs inbegrepen is, maar pas later bij de rekening opgeteld wordt. Dus je betaald altijd meer dan aangegeven staat.

Net voor Highway 9 richting Zion de RV nog vol gegooid met benzine en Sas heeft nog 2 heerlijke broodjes gehaald bij Subway voor de lunch later..

Op de weg richting Zion wordt je er door borden al op gewezen dat er tunnels zijn. Voor campers moet je begeleid worden, een escort. De 1e tunnel mag je zonder problemen doorheen. Echter, de 2e tunnelbuis moet aan 1 kant afgesloten worden zodat campers er doorheen kunnen. Deze mogen dan in het midden rijden, wij dus ook! Net voor de 2e tunnelbuis is er nog een trail naar de Canyon overlook. Helaas was de parkeerplaats vol dus misschien doen we deze nog bij vertrek.

De campground en Visitor center liggen in het dal van de canyon. Via zig-zag wegen wordt je naar beneden geleid. Bij de ingang van de campground nog even onze tanks gedumpt en water bijgevuld en ons plekje opgezocht. Loop B 55 R. Wat een fantastische plek is dat. Groot, vrijwel aan het water en veel huisdieren. We werden al vrij snel begroet door een aantal eekhoorns en de nodige reptielen. Pal naast onze plek ligt een zeer kort pad richting de Virgin rivier. En die biedt echt uitkomst want wat is het warm hier. De temperatuur schommelt omstreeks de 38 graden, je blijft water drinken. Het was nog vee te warm om veilig een trail te gaan lopen dus we hebben ons Subway broodje opgepeuzeld en zijn met stoel en al in de Virgin River gaan zitten. Heerlijk!

Na een tikkie afgekoeld te zijn hebben we de auto gepakt naar het Visitor Center. Het is te lopen vanaf onze plek maar door de hitte toch maar de verkoeling van de airco opgezocht. Zion is best een druk bezocht park, naar mijn idee wat meer dan de voorgaande parken die we bezocht hebben. Er stond een flinke rij bij de informatiebalie. We hebben een aantal trails op ons velanglijstje staan zoals Watchman, Emerald Pools en The Narrows.

Voor The Narrows heb je speciale spullen nodig om deze goed te kunnen lopen. De Narrows trail loopt namelijk helemaal via de Virgin River. Je loopt dus continue door de rivier! Volgens de informatie komt het water van je enkels tot aan je middel. Veel verder in de trail moet je zelfs zwemmen om verder te kunnen. Veel mensen stoppen de splitsing, daar begint de Wall Street. Dit is een plek binnen de trail waarbij de canyon heel dicht bij elkaar komt. Denk dat wij daar ook maar stoppen. Zwemmen is dan waarschijnlijk niet nodig ;-D. De spullen voor de trail kan je huren bij Zion Aventure Company in het nabijgelegen Springdale. Dit hebben we dan ook maar gelijk gedaan zodat we dat morgen niet meer hoeven te doen.

Toen we terugkwamen bij de camping hebben we ons nog even afgekoeld in de rivier. De ergste warmte was voorbij dus hebben we besloten om de Watchman trail te gaan lopen. Deze trail begint pal bij het Vistor center. De trail zou ongeveer 2- 3 uur moeten duren dus zouden we voor het donker weer terug moeten zijn.

Het was een fantastische wandeling. Aan het begin ging het vrijwel continue omhoog dus dat was wel even zweten geblazen. Ik merkte zelf dat ik er weer even in moest komen. Het reizen gecombineerd met de warmte hebben best wel impact. Na ongeveer een uurtje waren we op het view point. We waren zo druk aan het ouwehoeren dat we nog iemand zijn meditatie sessie verstoorde bovenop de berg. Maar tsjee, wat een prachtig uitzicht! Het was het vochtverlies wel waard.

Na bijgekomen te zijn moesten we dezelfde weg weer terugnemen, deze ging nu dus lekker naar beneden. Onderweg naar beneden zagen nog een hert die op z'n dooie gemak schuin op de berg zijn diner zat te verorberen. Mooi om te zien dat je hier echt tussen de dieren zit. Voor mijn gevoel nog wat meer dan in Bryce. Bij het eindpunt wederom 2 herten gezien, een stelletje denken we, die rustig in het gras lagen te soezen.

Als goed kijkt zie je er 2

Snel terug naar de campground. We hadden pizza en salade op het menu. De eerste pizza ging niet helemaal goed in de oven dus we hadden bakpapier gekocht in de hoop dat dat goed gaat in de oven. Hup, oven aan, bakpapier erin, pizza erop, deurtje dicht en bakken maar. Alle ramen open, afzuigkap aan om maar te zorgen dat eventuele rook onze fantastische rookmelder niet af doet gaan. Het dreigde even goed te gaan maar ja hoor, daar ging ie weer. De piep uit ieders nachtmerrie - zeker uit de onze. Ons bakpapier was aan het verbranden. Pizza's bakken is geen succes. Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat we het niet meer gaan proberen. Hotdogs to the rescue! Yammie....

We hebben stroom op de camping. We hebben even de airco in de camper aangedaan om de ergste warmte uit de camper te halen. Dit deed wonderen en we zijn redelijk snel in slaap gevallen.